Mentalsjukhusen kallades de tidigar

Mentalsjukhusen kallades de tidigare större institutionerna där psykiatrisk vård gavs endera till intagna patienter (sluten vård) eller till besökande patienter (öppen vård). Fram till 1929 skilde man i sinnessjuklagstiftningen mellan två typer av sådana sjukhus: hospital för botbara patienter och asyler för dem som ej ansågs botningsbara. Asyler var kopplade till sjukhusen i Uppsala, Vadstena, Lund, Vänersborg och Piteå. Asylinrättningarna avskaffades när den psykiatriska vården omorganiserades 1929, och vården inrättades i de nya sinnessjukhusen.
På de s.k. stormavdelningarna hölls våldsamma och akut psykotiska patienter intagna. Under 1950-talet kom dock neuroleptika och andra antipsykotiska farmaka, som i bästa fall häver psykosen och under alla omständigheter har förmågan att passivisera patienten. Därmed kunde stormavdelningarna stängas. I början av 1960-talet fanns 31 fristående mentalsjukhus i Sverige[1].

Resultater (tamil) 1:

மன மருத்துவமனைகளில் மனநல மருத்துவமனையில் நோயாளிகள் (உள்நோயாளி) அல்லது வருகை நோயாளிகள் (புறநோயர்), ஒன்று வழங்கப்பட்டது அங்கு முந்தைய பெரிய நிறுவனங்கள் என அழைக்கப்படுகின்றன. Botningsbara கருதப்படுகிறது இல்லாதவர்களை தீரா நோயாளிகள் மற்றும் புகலிடம் மருத்துவமனையில்: 1929 ஆம் ஆண்டு வரை, அவர்கள் மருத்துவமனைகளில் இரண்டு வகையான இடையே பைத்தியம் சட்டத்தை வேறுபிரிக்கப்பட்டது. தஞ்சம் உப்சாலா, Gustafsson,, லண்ட், Vänersborg மற்றும் Pitea மருத்துவமனைகளில் இணைக்கப்பட்ட. மனநல 1929 ல் மறு ஒழுங்கு செய்யப்பட்டது, மற்றும் பராமரிப்பு, புதிய மன மருத்துவமனைகளில் நிறுவப்பட்டது போது அசைலம் நிறுவனங்கள் ரத்து செய்யப்பட்டன.
என்று அழைக்கப்படும் புயல் தலைப்புகள் வன்முறை மற்றும் கடுமையான மக்கள் உளவியல் நோயாளிகள் அனுமதிக்கப்பட்டார் நடைபெற்ற. 1950 களில், எனினும், மருந்துகளைக் மற்றும் பிற ஆன்டிசைகாடிக் மருந்துகள், சிறந்த வழக்கில் மனநோய் உயர்த்தி இது எந்த வழக்கில் நோயாளியின் passivate திறன் உள்ளது. இந்த புயல் தலைப்புகள் மூடப்பட்டது அனுமதித்தது. 1960 களின் தொடக்கத்தில், அங்கு 31-நிற்கும் ஸ்வீடன் மனநல மருத்துவமனையில் [1].